Mim. Ali Usta,Türkçesi Mehmet Ali Usta.1979 yılında Ferizli'ye Ferizli Orta okulunu açmak için görevlendirilmiş.Ne tavafuk ki bizde ailece 1979 yılının hemen başlarında Ferizli'ye geldik.Tam 41 yıldır birbirimizi tanırız.Hukukumuz daha çok 1985 yıllarından sonra başlar.
Mehmet Ali Bey'i tanıdığım günden bu güne hep kavgacı, itirazcı,mücadeleci ve cesur yürekliydi.Herkesin sustuğu yerde öne fırlar en yetgilisine,en apoletlisine,en siyasisine itirazını yapar, postasını koyardı.Bunlardan birebir şahit olduğum birçok eylemi var.
Kafasındaki tasarıma göre bazen iktidarda olana,bazan muhalefette olana danışmanlık yapardı.
O memleket için biri yüksek bir ses çıkarıyorsa hemen o safta yerini alan eylem koyan biriydi.Bu mihvalde bir bakmışsın ülkücülerin Bakü yürüyüşünde ön saflarda,Ecevit'in partisi Dsp'de tek başına Belediye Başkan adayı,Sonrada Türkiye'nin geleceğine damga vuran Ak Parti saflarında.M.Ali Usta'nın hayatı tam bir mücadele hemde birçok alanda aykırı bir mücade ile geçti.Bize aykırı gelen bu mücadelede o ne yaptığını bilen bir savunma içinde olurdu.
Ferizli'ye gelir gelmez ortaokul kurmak için başlayan mücadele,emeklilikle birlikte başladığı siyasi mücadele ve arkasından Ferizlide çıkardığı "Ferizli gündemi"adlı yazılı gazete ve daha sonra internet haber sitesi birçok sıkıntılı bir mücadele... mahkemeler, itilip kakılmalar ama hiçbir zaman geri vitesi olmayan bir mücadele.
O doğruluğuna inandığı yanlışı bile savunan ve bu uğurda savaşan biriydi.Bu uğurda en yakınlarını kırmaktan hatta onları karşısına almaktan çekinmezdi.Biz gazeteci arkadaşlarına bile zaman zaman kırıcı hamleleri olmuştu.
Benimle birçok konuyu istişare ederdi.Ferizli ile çok dertlenirdi.Derin derin görüşleri vardı.Onun bildiklerini analizlerini ve ortaya koyduğu fikirleri belkide ferizlide ortaya koyabilecek ikinci bir kişi yoktu.Benim köşe yazılarımın bazıları çok hoşuna gider, kendi gazetesinde haberleştirmek için müsade isterdi.En son haberleştirdiği köşe yazım "Ferizlide Çürümeye Terk edilen binalar"dı.
Pandemi sürecinde yüz yüze çok az görüşüyorduk.Birkaç kez arabama alıp evine götürmüşdüm.Daha çok telefonla görüşüyorduk.Enson görüşmemizde nefes nefese zor konuşuyordu.Hocam bu kadar yeter kendini yorma burada bitirelim dedim.İki gün sonra hastaneye yoğun bakıma kaldırıldığını duydum.Oğlu İsmaille konuşup bu süreci takip ediyorduk.Ne yalan söyleyeyim onun mücadeleci ruhuyla direneceğini ve dualarımızla geri döneceğini hep umut ettim.Hatta bir ara yoğunbakımdan servise çıktı denince çok sevindim.Bir iki saat sonra tekrar yoğunbakıma aldılar.Oğlu İsmailden son aldığımız haber "durum kritik, her an herşey olabilir" dendi...
Malesef Usta'yı kaybettik.Allah kendisine rahmet eylesin.
Bir öğrencisi yazmış."Bize hiçbir zaman hayatı boş vermeyin" çocuklar.Biri size "Boş ver" diyorsa en ağır küfür ediyor demektir.Diye öğretirmiş.
O hayatı hep dolu dolu yaşadı hiç boş vermedi dert edindi.
Son bir hatıramızıda yazarak bitirmek istiyorum.İki ay önce bir emlak dükkanı açınca beni arayıp hayırlı olsun dedi.Epeyce konuştuktan sonra hocam bazı arkadaşlar artık köşe yazarlığını bırak ikisi bir arada olmaz diyor sen ne diyorsun?
Bana sakın bırakma,Bu ilçede birtek köşe yazarı sen varsın, sende bırakırsan kim yazacak?,dedi.
Bundan sonra diğer gazeteci arkadaşlarımızla onun boşluğunuda doldurmaya çalışacağız.Tabi doldurabilirsek.Allah'ın rahmeti üzerine olsun USTA.Allah'a emanet olunuz.Saygılarımla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder